Kippen in de kathedraal en door de pastoor gered
lieve allemaal.
Hier het verhaal van de prachtige kathedraal van Santo Domingo de la Calzada. (Een even mooie naam niet?)
Het is een geweldig mooie kerk met een nog mooiere legende. Er is een kippenhok in de kerk op wel 3 meter hoogte tegen een muur aangebouwd.
Het zijn overigens dikke witte kippen en niet zo makkelijk te zien vanaf de grond.
Hier komt de legende.
Een pelgrimsechtpaar met zoon kwam in Santo Domingo aan om te pelgrimeren. Een dienstmeisje vond de zoon erg leuk maar zoon had geen belangstelling voor het meisje. Het dienstmeisje nam wraak en stopte een zilveren beker in de tas van de jongen en verraadde hem. De jongen werd berecht, veroordeeld en opgehangen. De ouders waren erg verdrietig en klaagde bij de apostel in Santiago de Com. Toen zij weer terug kwam bleek dat hun zoon nog leefde, een apostel had hem ondersteund zodat de zoon niet gestikt was. Nadat de zoon was bevrijd snelde iemand naar de bisschop om het verhaal te doen en deze wilde net aan zijn maaltijd beginnen; een gebraken kip en haan. Hij hoorde het ongelovige verhaal en zei: ´dat beest zal nog eerder vleugels krijgen dan dat het waar kan zijn´. Jullie raadde het al, de haan en kip kregen vleugels. De haan kraaide en de kip vloog van zijn bord. Prachtige legende niet?
Nu ben ik minstens een uur in de kerk geweest en heb de haan niet horen kraaien. Het toeval wil dat ik die nacht in een refugio sliep wat uitkeek op het kippenhok. In de ochtend kraaide de haan wel dus.........
23-4 Gewandeld naar Belorado er heel veel tegenwind gehad. Het waaide ontzettend hard je kon tegen de wind leunen, hierdoor werd het een pittige wandeling. Een heel leuke refugio gevonden in de kerk van Santa Maria. Een verbouwd gedeelte waar wij sliepen en waar de pastooor nog de septer zwaait. Het werd beheerd door 2 aardige, op leeftijd zijnde mannen, die heel erg hun best deden; een prima plek. In de avond in het dorpje gegeten met 2 Nederlanders en gezellig zitten praten.Op 22.00 uur moesten we weer in de Refugio terug zijn en we waren om 21.45 retour maar.... Alles dicht, geen licht en daar stonden we met zijn drieeen. Roepen, op deuren kloppen, steentjes tegen ruiten gooien. Ja wat je allemaal zo doet om binnen te komen. Geen reactie van niemand. Gelukkig had de Nederlandse dame een telefoonummer van de refugio. Een spaanse meneer nam op, verhaal uitgelegd in de hoop dat het overkwam en dat we naar binnen wilden. Maar of hij het verhaal begreep? We grapte al dan maar onder de brug. Even later kwam er een auto aangesneld en wie stapte daar uit, ja hoor de pastoor. Hij opende de refugio en wij konden naar binnen enhebben hem wel duizend keer bedankt. In dit geval kwam ´de zegen´ met een witte auto; gered door de pastoor!
24-4 Aangekomen in Ages, zo´n 20 km voor Burgos. Hier loop ik morgen naar toe en blijf daar een extra dag om te chillen, rustig rond te kijken en even niet te lopen.
Tot na Burgos.
Reacties
Reacties
Hoi Pieternel
Wat een mooi verhaal weer. Ik geniet er telkens weer van. Als ik zie dat je weer wat hebt geschreven wil ik het eerst lezen. Het gaat je goed!
Groetjes van ons allemaal!
Hoi Pieternel,
erg leuk om op deze manier jouw reis mee te beleven. Veel plezier en succes nog in de tocht.
Groet Ilse
Ha Pnel,
Het is smullen van je verhalen!!! Moet me beheersen om niet op het werk er al meteen in te duiken!
Zo maak jij voor mij een e-book!!!
Succes verder, met lopen én schrijven...
Groeten ook van Jos!
Nou, je kunt niet zeggen dat jij niets meemaakt. Leuke verhalen!
Groetjes,
Mirjam
hoi Pietje, je verhalen werken inderdaad heel verslavend.
Even een dagje rust inbouwen en je voetjes laten rusten is een verstandig besluit. Je bent alweer anderhalve week onderweg en al zoveel mooie dingen gezien en vol verwondering gekeken naar dit alles. Deze trip gun je toch iedereen ....
veel loopplezier voor de komende tijd ,groetjes Wilhelmien en Eric en de kids
Ha Pieternel, hoe is het met de bagage, ben je tevreden over je spulletjes? Of heb je al dingen aan een hekje gehangen voor de volgende zoals onze vriend Cor die zo langzaamaan zijn 15 kilo wegende rugzak lichter maakte. Ja, wat een maffe dingen maakt een mens toch allemaal mee. Jij gaat natuurlijk ook je kipjes binnen huisvesten, lekker in de keuken zodat je eieren zo in de pan vallen. Hier komen de pelgrims nu dagelijks, nu een meneer van 74, helemaal doorweekt want het heeft hier de hele ochtend gesneeuwd in de Alpen. Veel plezier in Burgos, volgens mijn vriendin Annelies(die jou ook volgt) een prachtige stad met dito kathedraal. Maak je ook foto's? Hou je goed en geniet van je avontuur. Kus van Annemiek
Wat een disipline om bijna elke dag je belevenissen op te schrijven en met ons te delen, leuke humoristische reisverslagen,je hebt echt schrijftalent, al weer een van de dingen die zich aan je openbare door deze camino te lopen.Warme groet.
wat een mooie verhalen het lijkt wel een roman we kijken iedere dag of we bericht hebben van pieternel . rust maar lekker uit maar ja het is maar een dag haha veelgeluk in je avontuur gr anja en gert
Het is zo leuk om je verhalen te lezen. Zo te lezen valt het alleen reizen reuze mee. Werkt zelfs verslavend als je niet oppast. Geniet van je rust dag. Lekker met de voetjes omhoog en doe de groeten aan Peter als je hem spreekt.
Dikke kus.
Pelgrim piet ben ik. Ha Ha foutje
Pieternel,
Je verhalen zijn geweldig om te lezen, ik geniet enorm,
Bedankt en geniet van je childag.
Pieternel, hoe gaat het met je?Alles oke?
In de Laagstraat 22 te Vught is ook alles oke. Wij hebben geen last van sneeuw maar wel van hagelbuien! Ik lees alles uitgebreid.
Nu iets anders. Ik ga mijn bedrijf uitbreiden. Ik ga courgettes zaaien want jij hebt in 2011 aan kennissen of buren "een schrijven" gedaan hoe je courgettes moet inmaken.Dit leek wel goed te bevallen en ook zij wilde wat courgettes.Hier in Vught kreeg ik vorige week iemand te spreken die ook op courgettes zit te wachten en of ik ook geen extra plant wil zetten.
Dus zodoende. Dit is het nieuws uit de Laagstraat22, Vught.
Groetjes van opa en oma
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}