Waarschijnlijk de zwaarste tocht achter de rug!
Via El Acebo, Molinaseca, Villafranca del Bierzo, Vega de Valcarce, O Cebreiro in Triacastela aangekomen.
Om te beginnen hetzijn twee dagen prachtig wandeldagen geweest; de zon straalde en dan ziet alles er ook zo prachtig uit. De camino wordt er, echt waar, nog mooier van. De tocht van Vega de Valcare naar O Cebreiro is een echte´kuitenbijter´. Ik heb deze in twee geknipt en een overnachting in een prachtige refugio op de berg gemaakt in het plaatsje la Faba. geen internet aldaar maar gewoon de natuur en puur. Na en lange warme dag in La faba aangekomen op 900 meter hoogte. Hier was een refugio met daaraan gekoppeld een klein sfeervol kerkje. In de avond was er een pelgrimsbijeenkomst. De Hospitaleros, een duitse man, sprak daar en andere pelgrims lazen het een en ander voor in hun eigen taal. Als laatste ging er een kaars rond en iedere aanwezigepelgrim kon in het kort wat vertellen. Het was een mooie en bijzondere bijeenkomst waarin een oudere maneen lied over Maria zong; erg aandoenlijk. Natuurlijk een kaarsje aangestoken.
Vandaag de laatste 430 meter van de O. Cebreiro beklommen, een adembenemend uitzicht! Veel foto´s gemaakt maar je weet nu al dat je zo´n groots vergezichtniet goed op een foto kan vangen daarom extra goed in mijn hoofd geprent. Van de gehele tocht zijn voor mij delaatste dagen kwa natuur en omgeving het meest indrukwekkend.Prachtige vergezichten met veel bloeiende planten en indrukwekkende bergen. Heb dan ook regelmatig stil gestaan om te genieten.
Er wordt aan mij gevraagd waar ik zoal aan denk tijdens het lopen. Nu soms aan niets, soms over allerlei zaken die zich voordoen, maak veel verhalen in mijn hoofd enz. enz. De laatste dagen denk ik veel aan mijn vriendinG, zij heeft een zware operatie achter de rug.
Tot de volgende keer.
Reacties
Reacties
Dat was genieten, zo te lezen, ondanks de zware tocht. Ik kan mij voorstellen dat je een hoop te overpeinzen hebt tijdens het lopen. Lijkt me een prettige ervaring. Je komt als herboren terug!
Groetjes,
Mirjam
alweer een adembenemend verhaal ,je schreef over jou tocht met zere kuiten maar er zijn toch wel zachte handen aanwezig die de kuiten weer wat losser kunnen strelen haha we wensen jou nog veel wandel plezier met veel zon en de mooie natuur gr anja en gert
Hey Pieternel,
Zo te horen ga je als een speer. Fijn dat je zo kan genieten van de omgeving, blijf dat ook vooral doen, dan genieten wij ondertussen van jouw verhalen!
Liefs, Anne
Ha Pnel,
Wat kan m'n dochter het mooi zeggen hè? Ik sluit me helemaal bij haar aan :-).
Groetjes, ook van Jos!
Ha Pnel, O'cebreiro, wat prachtig, goede herinneringen komen boven. Wat lekker dat je mooi weer hebt en dat het je voor de wind gaat. Volgens mij heb je er wel een prachtig avontuur aan. Heb je al twee duitsers ontmoet? Elfie en Erhard uit Marktoberdorf? Ze zitten dicht bij je in de buurt. Wie weet. Hou je taai en doorlopen maar. Liefs van Annemiek
Wat fijn dat je er zo van geniet. gelukkig heb je een hele loopdag de tijd om alle indrukken te verwerken. En fantastisch om in de bergen te lopen nu. Die blijven elke meter boeien he! Toen ik aan W en A vertelde wat je aan het doen bent: Pieternel die loopt helemaal naar Zwitserland, waren ze wel even stil!
Fijne tijd!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}