lieve allemaal,

Ik heb eigenlijk zoveel te vertellen maar zal bij het begin beginnen. Via Villadangos, Hospital de Orbigo, Astorga, El Ganso, Rabanal del Camino, Foncebadon, El Acebo, Molinaseca, vandaag uitgekomen in Ponferrada.

Met name de laatste dagen de routes naar Astorga en vandaag de route naar Ponferrada waren werkelijk schitterend. Veel stijgen en dalen met prachtige vergezichten. Veel groen, planten in bloei maar natuurlijk ook weer regen. Het saaie meseta achter megelaten. Misschien staan de laatste dagen wel in het teken van bijzondere ontmoetingen. Op weg naar Astorga stond boven op de berg een spaanse meneer. Hij had een kraam bij zich met eten en drinken waar je op donativos basis aan hem geld kon geven.Je raakt in gesprek met mensen en deze meneer gaf aan een droom na te streven.En vertelde hier het een en ander over.De volgende dag ontmoette ik tijdens het koffie drinken, van oorsprong,een Belgische meneer. Hij vertelde me, en dat intrigeert me, dat hij in 2000 de camino liep en erdoor gegrepen werd, mn de vrijheid enhet leven in eigen hand willen nemen waren drijfveren.Beide heren vertelde hun verhaal met veel passie en gedrevenheid. Beide hadden overigens hun eigen huis en haard opgegeven in ruil voor een100 procent anderleven.

Gisteren nog zo´n bijzondere dag. Naar Foncebadon gelopen in de regen. Dit is een piepklein dorpje en in de refugio , met de prachtige naam, Domus Dei terecht gekomen. Hier voerde een kleine Spaanse man met een zeer groot warm hart de septer. Het was steenkoud in het kerkje en er kwamen steeds meer pelgrims aan. Er werd een extra deur in de kerk geopend en matrassen op de vloer gelegd; door Miquelwerden extra slaapplaatsen gemaakt.Ik dacht er plaats voor 22 mensen was maar ik telde er uiteindelijk meer dan 30. Hij stookte de kachel aan enje voelde je welkom.In het Spaans werd er van alles uitgelegd voor mij niet te volgen. Om 18.00 uur werd er een start gemaakt om gezamelijk te koken en zo geschiedde. Taken werdentoebedeeld; ik mocht groente snijden. We kregen, van Miquel, zeer preciese en uitgebeide instructies hoe en op welke manier wat te doen. Miguel deed het voor en wij na.Eigen initiatief werd niet gewaardeerd. Alles volgens de regels van Miquel en je deed dat dan ook! Het bijzondere was dat iedereen een taak kreeg, niet waagde zich hier niet aan te houden, de sfeer was warm en vriendelijk. Omprecies 20.00 uur stond er een heerlijke maaltijd, spaghetti met saladewijn en brood op tafel.Later op de avond verscheen Miguel als een tempelier (ridder). (Dit heeft in deze streek een belangrijke historie gehad).Hij droeg in het Spaans iets op en maakte en kroonde een jonkvrouw tot ridder. Kortom een avondvullend programma. De nacht was behoorlijk koud maarde volgende dagwerden we om 6.30 uur door gregoriaanse muziek gewekt. Heb hier heerlijk naar liggen luisteren en het was doodstil. Miguel maakte er een bijziondere avond en overnachting van.

Vandaag, tijdens de wandeling, een steentje gelegd bij het Cruz de Ferro (ijzeren kruis) . Dit is een gemarkeerde plaats op 1504 meter hoogte (na Foncebadon) wat, zoals ik al eerder aangaf, een hele mooiewandeltocht is.Pelgrims leggen daar symbolisch,een van huis mee gebrachte steent(je). Je zou kunnen zeggendoor de steente leggenontdoe je je van een bepaalde last.(symboliek) Pelgrims doen dit dan ook massaal.Er liggen heel veel stenen!!

Voor alle duidelijkhied ik heb nog ongeveer 211 km te gaan en heb er ongeveer 565 km gelopen.

Tot de volgende keer.

Pieternel